Μετά το «Ρίμα για Χρήμα» του Παιδιού Θαύματος, άλλος ένας σόλο δίσκος από μέλος των Ζωντανών Νεκρών έρχεται να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία του συγκροτήματος που τους έκανε γνωστούς. Ο Μηδενιστής, ο πρώτος mc που έβρισε τόσο χύμα το lowbap κ αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το “hardcore” κοινό, βγάζει στο 2002 ένα δίσκο ο οποίος προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, τόσο για το περιεχόμενό του, όσο και για την ευρύτερη στάση του Πάνου Μπουγά στα πράγματα.
1. Άσ’το να γνωστοποιηθεί
Δεν υπάρχει περίπτωση να βρει κανείς πιο δυνατή επιλογή για να ξεκινήσει ένας δίσκος. Ο Μήδε έχει την ευτυχία να ξεκινήσει το δίσκο του με το ίσως πιο ολοκληρωμένο κομμάτι που έχει γεννήσει η περιβόητη ΖΝ σχολή. Μετά από μια μακρά αλλά πολύ καλή εισαγωγή, ένας Τάκη Τσαν σε απίστευτη φόρμα μπαίνει κ μας δηλώνει πως η ομάδα του επιστρέφει στην κορυφή με ένα lp που σκάει σαν κομήτης στη Γη. Όχι δεν είναι ο 2ος τόμος, είναι το σόλο του 2ου τη τάξει mc του group, ωστόσο ο Τύμβω δίνει μαθήματα underground ηγεσίας ανακοινώνοντας επισήμως τις ΖΝ διαθέσεις. Το κλασσικό πια «Ζήτα, Ωμέγα, Νι …» δίνει το στίγμα της καλλιτεχνικής αναίδειας που διακρίνει το σχήμα κ κάνει τους πιτσιρικάδες fans να υπογράφουν αιώνια πίστη στη ΖΝ κουλτούρα. Ο μήδε παίρνει τη σκυτάλη κ με το σταθερά αξιόπιστο ραπ του, πετάει ένα κουπλέ γεμάτο βρώμικο κ θρασύ στίχο. Πολύ καλή τεχνική, λίγο το νόημα, «οι αντιπάλοι μου πήραν το κάτω κεφάλι .. κ το ρουφήξανε». Οι 2 χθόνιοι κάνουν την ευχάριστη έκπληξη δείχνοντας ότι μπορούν να δώσουν πολλά περισσότερα από το βαρετό συρτό ραπ στο οποίο αναλώθηκαν στον 1ο τόμο. Κάτα κ Ύπο ή Τσάμπιον κ Υπο-κόμπρα όπως συστήνονται εκ νέου, δίνουν ρεσιτάλ ευρηματικότητας κ αλλαγών στο στυλ, η μια ατάκα διαδέχεται την άλλη κ γενικώς εκεί νόμιζες ότι οι ΖΝ είναι υπόθεση Τσαν κ Μήδε, τα 2 αδέρφια κλέβουν την παράσταση. Γενικώς το κομμάτι πληροί 100% τους όρους της έννοιας «τα σπάει» κ ακόμα κ σήμερα συντηρεί τον ανικανοποίητο πόθο πολλών για επανένωση του crew.
Βαθμός : 10
2. Βρώμικες Πίστες
Άλλο ένα κομμάτι που αγαπήθηκε πολύ την εποχή που βγήκε. Με τη συμμετοχή του Υποχθόνιου, ο Μήδε κράζει με εύσχημο τρόπο την ελληνική showbiz κ όλους αυτούς που ξεπουλιούνται για να ένα βγάλουν δίσκο, να ανέβουν σε μια πίστα, να βγουν στην tv. Τραγική ειρωνεία βέβαια, η ίδια εξέλιξη των πραγμάτων μιας κ οι 2 mcs έκαναν πολλές «εκπτώσεις» στην ιδεολογία (?) τους. Από τα playback live του Μηδενιστή με τον Nino στα Mad Awards μέχρι τις εμφανίσεις του Υποχθόνιου στην Πάνια, ο μέσος hh ακροατής έχει πάρα πολλά να τους προσάψει. Πάντως, το τραγούδι είναι αρκετά καλό, ο στίχος ανεξάρτητα από το πώς ήρθαν τα πράγματα είναι σωστός, με προφανή εξαίρεση το ιστορικά ανεκδιήγητο «τσικιμπαμ τσικιμπαμ-μπαμ» ή όπως αλλιώς γράφεται/ προφέρεται.
Skit : Μήδε κ φίλοι φιλοσοφούν για τη ζωή, το χρήμα κ τις πούτσες στο internet υπό τους ήχους του Τάκη στο βάθος. Άθλιο.
Βαθμός : 6
3. Ασέλγεια
Ακόμα μια συμμετοχή από το χώρο, ο Ταραξίας ραππάρει ενάντια στους εχθρευόμενους mcs που λέρωσαν τη φάση του κ ασελγούν κατά των μικρών ραψωδών. Ο Μήδε πιο βρωμόστομος από ποτέ καλεί τους εχθρούς του να προσέχουν, πετάει ανάμεσα κ κάτι άσχετα «Γάμα τους μπάτσους, γάμα» κ το κομμάτι τελειώνει. Ένα battle κομμάτι χωρίς συγκεκριμένη στόχευση.
Βαθμός : 4
4. Μέσα στην Πόλη Ι
Το πρώτο τραγούδι χωρίς συμμετοχή κ κρατάει μόνο 2μιση λεπτά. Τουλάχιστον ο Μηδε αποδεικνύει ότι ξέρει να γράφει αξιοπρεπή στίχο, κοινωνικά ευαίσθητο κ όχι μόνο καφρίλες κ απειλές. Έτσι αναφέρεται στις παραστάσεις του από την ζωή του στην πόλη, τέχνασμα δοκιμασμένο για να χτίσει το underground προφίλ του.
Βαθμός : 5
5. Προκαλώντας τους mcs
Ένα track στα χνάρια του «Άσ’το να γνωστοποιηθεί», με ποικιλία στο στίχο κ στο στυλ, με τον Μήδε να προκαλεί τους αντίπαλους mcs σε κόντρα. Τύμβω, Ύπο, Κάτα ολοκληρώνουν ένα σχετικά άνευρο κομμάτι που έχει απλώς την ευτυχία να συγκεντρώνει τα 4/5 των μελών του σχήματος. Έχουν προκαλέσει κ πολύ περισσότερο κατά καιρούς.
Βαθμός : 5
6. Μεγάλος Ήρωας ΙΙ
Να ένα καλό τραγούδι όπου ο Π.Μ. κάνει πολύ καλά αυτό που ξέρει να κάνει. Ξεκινάει με ένα απλό «γαμώ το clown bap”, μιλάει με έπαρση για την πάρτη του, κράζει βρίζει όσους δε γουστάρει, εξυμνεί το χασίς κ φυσικά δεν ξεχνάει να αναφέρει τα άλλα 4 μέλη των ΖΝ. Συνταγή κλασσική κ επιτυχημένη, με ωραίο ρυθμό στο ραπ, τον Τάκη στο «Μηδενιστή» όπως στον πρώτο Μεγάλο Ήρωα, με επίκληση στον Ηχοκράτορα κ την all time classic Ζήτα-Νι ιαχή να κλείνει ένα πολύ καλά στημένο κομμάτι. Καλύτερο από τον πρώτο μεγάλο ήρωα? Όχι.
Βαθμός : 8
7. Χάλια χάλια
Ο ορκισμένος ΖΝ φαν κάθε βράδυ πριν πέσει να κοιμηθεί κάνει την προσευχή του κ ευχαριστεί το Θεό που τον αξίωσε να φτάσει αυτό το κομμάτι στα αυτιά του. Ο καλλιτέχνης, κυνικός κ χωρίς καμιά απολύτως ηθική αναστολή, εκφράζει με αναλυτικότατο τρόπο τη λατρεία του για το χόρτο κ δίνει το 1ο ολοκληρωμένο μουσικό σεμινάριο για τη σωστή χρήση του χασίς για επίδοξους καταναλωτές. Το τραγούδι αποθεώνει το μαύρο κ τις ιδιότητές του κ αποθεώνεται από το κοινό του. Όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν λίγοι αυτοί που βολιδοσκόπησαν τον δημιουργό με τις γνωστές κατηγορίες περί προώθησης των ναρκωτικών κ της ναρκοκουλτούρας, αλλά κ την εσκεμμένη απόκρυψη των αρνητικών παρενεργειών τους. Η αλήθεια είναι ότι ο Μήδε έκανε το βήμα παραπάνω από τις ατάκες τύπου «δεν είσαι mc, άμα δεν πίνεις χόρτο» που είχαν κάνει γνωστούς τους ΖΝ στις πρώτες τους δουλειές. Το «χάλια χάλια» βάζει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά σε επίπεδο εμμονής στο περιεχόμενο της όλης λογικής της μαστούρας κ κατά τη γνώμη μου το κάνει τόσο ξεκάθαρα κ απενεχοποιημένα που μπορεί άνετα να σταθεί σε περίοπτη θέση δίπλα στα απαγορευμένα ρεμπέτικα προηγούμενων δεκαετιών. Όσοι βιαστούν να κατηγορήσουν τον καλλιτέχνη ότι ευθύνεται για τη διάδοση των ναρκωτικών στην κοινωνία καλά θα κάνει να αναρωτηθεί πρώτον τι είδους καλλιτέχνες θέλει (ειλικρινείς ή υποκριτές), κ δεύτερον αν είναι κάπως πιο ορθό να μην ψάχνει κανείς την εύκολη λύση στο να στοχοποιεί κάποιον έξω από το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά να αναζητεί με πιο σοβαρά κριτήρια τα αίτια του προβλήματος. Εύκολο είναι να απαγορέψουμε ένα τραγούδι, εύκολο είναι να φιμώσουμε οποιονδήποτε. Το θέμα είναι ότι ο νεολαίος έχει λόγους να την ψάξει στη μαστούρα κ καλό θα είναι η κοινωνία να ασχοληθεί με αυτή την πτυχή του ζητήματος. Προφανώς ο Μήδε δεν κάθεται ούτε να απολογηθεί, ούτε να κάνει ανάλυση των προθέσεων του, ωστόσο δεν αγνοώ να παραθέσει κάποιες αλήθειες ταμπού για το κοινωνικό σύνολο.
Όσο για το κομμάτι καλλιτεχνικά, είναι απλά άρτιο. Η αλα Dr Greenthumb εισαγωγή δίνει το στίγμα του μη συμβατικού τραγουδιού για να ακολουθήσει η πραγματικά απολαυστική περιγραφή σε καινούριους 100% πρωτότυπους στίχους, σε ενδιαφέροντες καινοτόμους συνδυασμούς κ ένα ρεφραίν ειλικρινέστατο κ χαβαλεδιάρικο ταυτόχρονα.
Το skit στο τέλος? Χάλια χάλια: Η κλασσική μικροαστική αντίληψη του τυπικού Μεσόγειου μπαφαδόρου για την ονειρική ζωή στο Άμστερνταμ όπου αλάνια κ μπάτσοι την πίνουν στους δρόμους. Αλλά έχουν ακουστεί κ χειρότερα.
Βαθμός : 10
8. Κριτές της κολάσεως
Το εισαγωγικό ρεφραίν σου δίνει την υποψία ότι πρόκειται για diss στον bdf ο οποίος θα πρέπει να καεί στην κόλαση ή έστω να τον καταπιεί ο βάλτος. Όμως το χώσιμο για άλλη μια φορά δεν είναι κρυστάλλινα στοχευμένο με αποτέλεσμα να χάνει μεγάλο μέρος από την ισχύ του. Μήδε κ Τσαν τα ψέλνουν, τα χώνουν, καταριούνται σε ένα κομμάτι που δε σε υποβάλλει, ούτε ενδιαφέρει κάποιον μη πορωμένο ΖΝ ακροατή.
Βαθμός : 5
9. Εντάξει
Οργασμός επίθεσης κατά της αστυνομίας σε ένα οργισμένο κομμάτι από ένα δηλωμένο αλήτη που καλεί τα αδέρφια του να ξυπνήσουν. Αξίζουν θάνατο λοιπόν οι μπάτσοι κ όχι απλά τρέξιμο, είναι μουνόπανα, κάτω το κράτος (πάνω ο μπάφος) κ άλλες πολλές γεμάτες θυμό κ χολή ατάκες ενάντια στη δημοκρατία που θέλει να επιβάλλει η καθεστηκυία τάξη. Όλα αυτά ανάμεσα σε ένα μάλλον θορυβώδες ρεφραίν με ηλεκτρικές κιθάρες που σπάνε τύμπανα κ ηπιότερες μουσικές προτιμήσεις. Καθαρόαιμο πολιτικό track με έντονο το μηδενιστικό στοιχείο, ελπιδοφόρα προσπάθεια με τα όρια της κ το δεδομένο ότι άλλοι το έχουν κάνει πολύ καλύτερα κατά καιρούς.
Βαθμός : 7
10. Αθήνα 3:14
Μετά το φασαριόζικο «Εντάξει», το «Αθήνα 3:14» κατεβάζει πλήρως ρυθμούς κ ντεσιμπέλ με την L*Nada να μας μιλάει για .. το μηδέν, .. την αγάπη .. Κάτι λέει, βασικά, δεν ξέρω αν θυμάται κανείς. Να το ακούσουμε άλλη μια φορά? _Μπα ..
Βαθμός : 1
11. Μέσα στην πόλη ΙΙ
Το «Μέσα στην πόλη Ι» συνεχίζεται σε αυτό το σημείο του δίσκου προκαλώντας απορίες για το λόγο που ο δημιουργός επέλεξε να σπάσει τους πιο συγκροτημένους στίχους του σε 2 tracks. Ασφαλώς κ το 2ο μέρος είναι πολύ πιο αδύναμο. Μάλλον άστοχη έμπνευση, μας στέρησε μια ολοκληρωμένη διαφορετική δουλειά.
Βαθμός : 2
12. Πίνω και φτύνω
Ωραίο μουσικό θέμα με δυνατό ρεφραίν σε ρυθμό που σου μένει κ σε κάνει να τον σιγοτραγουδάς σε άσχετες φάσεις. Συμμετοχή Εισβολέα σε μια φάση που έχει ήδη αρχίσει να χάνει την οξύτητα κ την πολιτική αιχμηρότητα του στίχου του, αλλά ακόμα σε καλό επίπεδο. Ενδιαφέροντα τα κόλπα στις δεύτερες φωνές, κάπως αμφιλεγόμενα τα περί ρόλεξ χρημάτων ακριβών κουστουμιών κλπ. Ελπίζω να εννοούσε ότι τα φορούσαν άλλοι κ όχι ο ίδιος. Όσο για το κουπλέ του Μήδε, είναι το στερεότυπο παράδειγμα στίχων που ξεχειλίζουν τεστοστερόνη κ αντρίλα κ γράφονται για να προκαλέσουν υγρασία στους κόλπους οριακά παρθένων θυγατέρων που εντυπωσιάζονται με την επίδειξη πυγμής κ brutal φωνητικών από το χειρότερο καριόλη της πόλης. Σεναριακή σχέση με το κουπλέ του Είσβο, μην ψάξετε ..
Βαθμός : 6
13. Αλαντίν
Το beatάκι μπαίνει εύθυμο κ ο Κάτα μας αφηγείται πως με τους άλλους ΖΝ την πέφτουνε σε μανεκέν, ζει σε λυχνάρι, κάνει τα πάντα να σε βγάλει μπάμ μπαπ (?!), έχει ανέσεις που θα ζήλευαν οι άλλοι mcs κ βάζει υποψηφιότητα για τον πιο μαλακισμένο στίχο που έχει ακουστεί σε ελληνικό hh δίσκο. Το πρώτο παράξενο είναι ότι το track φιλοξενείται στο δίσκο του Μήδε, χωρίς την παραμικρή συμμετοχή του. Το δεύτερο παράξενο είναι ότι το κομμάτι ακούγεται ενοχικά ευχάριστα, κυρίως χάρη στις ικανοποιητικές rap ικανότητες του Τσάμπιον.
Το skit – απόσπασμα από συνέντευξη προφανώς θα μπορούσε να λείπει, ωστόσο μπορούμε να κρατήσουμε το διαχρονικό επιχείρημα περί ακροατών των Cypress Hill που κράζουν του ΖΝ για τη θεματολογία τους.
Βαθμός : 3
14. Μήδε και Χάρμα
Κ να που κ ο 5ος ΖΝ κάνει την εμφάνισή του στο δίσκο. Ο Χαρμάνης κ αυτός βελτιωμένος συγκριτικά με τον 1ο τόμο, χωρίς να έχει τροποποιήσει το στυλ του, τους στίχους του κ τη θεματολογία του. Λίγο storyline για το τύπο στο Περιστέρι κ το cd που μένει στο ράφι, λίγες δηλώσεις ότι έχει γαμήσει παιδάκια (κ ενήλικες mcs), λίγο μπινελίκι, λίγο εκτός μέτρου, typical Χαρμάνης. Ο Μήδε νικάει στη σύγκριση, εμφανίζεται χωρίς να δυσκολεύεται ως ο αυθεντικός σκληρός της παρέας, κ ανάμεσα στα περί μπάφου πετάει κ 2-3 ουσιαστικά πράγματα για τις συμβουλές που κυκλοφορούν στην πιάτσα εναντίον του.
Βαθμός : 3
15. Ζίτα Νίτα
Track απόλαυση, κλείνει το δίσκο με τρόπο εντυπωσιακό καθώς Μήδε κ Τάκη Τσαν σε πραγματικά μεγάλα κέφια επιχειρούν ένα πρόχειρο απολογισμό για το ΖΝ κεφάλαιο. Ο Μήδε αναλώνεται σε μια προσπάθεια αυτοκριτικής μέσα από όσα ακούγονται για τον ίδιο κ την κλίκα του κ στο τέλος τα αποδέχεται χρησιμοποιώντάς τα υπέρ του. Ο Τάκης προσφέρει απλόχερα για άλλα μια φορά δείγμα του αναμφισβήτητου ταλέντου του σε ένα καταιγιστικό ρυθμό με τις χαρακτηριστικές εναλλαγές στο στυλ του. Βέβαια, σε μια προσεκτικότερη ακρόαση παρατηρείς πως οι στίχοι δεν έχουν απολύτως κανένα ειρμό κ δεν βρίσκεις 3ο στίχο στη σειρά να αναφέρεται στο ίδιο θέμα. Α! Κ ο Τάκης δεν ψηφίζει. Ψηφίζουν οι άλλοι για αυτόν ..
Βαθμός : 8
Συμπερασματικά :
Ο «Μεγάλος Ήρωας» είναι η απόδειξη ότι ακόμα ένα μέλος των Ζωντανών Νεκρών μπορεί να σταθεί κ εκτός group. Ο Μηδενιστής έχοντας βέβαια τις πλάτες της υπόλοιπης Ηχοκρατορίας, βάζει μπροστά το εγχείρημα της σόλο καριέρας. Το αποτέλεσμα θετικό κυρίως όσον αφορά σε συγκεκριμένα κομμάτια του lp. Σίγουρα ο Μήδε μπορούσε κ καλύτερα, σίγουρα έδειξε περισσότερα στοιχεία της προσωπικότητάς του, σίγουρα αυθαδίασε, προκάλεσε κ τράβηξε τα φώτα πάνω του, σίγουρα όμως υπέπεσε σε λανθασμένες επιλογές ή εγκλωβίστηκε σε επαναλαμβανόμενα σχήματα τυφλού battle κ περιττού νταηλικιού.
1. Άσ’το να γνωστοποιηθεί
Δεν υπάρχει περίπτωση να βρει κανείς πιο δυνατή επιλογή για να ξεκινήσει ένας δίσκος. Ο Μήδε έχει την ευτυχία να ξεκινήσει το δίσκο του με το ίσως πιο ολοκληρωμένο κομμάτι που έχει γεννήσει η περιβόητη ΖΝ σχολή. Μετά από μια μακρά αλλά πολύ καλή εισαγωγή, ένας Τάκη Τσαν σε απίστευτη φόρμα μπαίνει κ μας δηλώνει πως η ομάδα του επιστρέφει στην κορυφή με ένα lp που σκάει σαν κομήτης στη Γη. Όχι δεν είναι ο 2ος τόμος, είναι το σόλο του 2ου τη τάξει mc του group, ωστόσο ο Τύμβω δίνει μαθήματα underground ηγεσίας ανακοινώνοντας επισήμως τις ΖΝ διαθέσεις. Το κλασσικό πια «Ζήτα, Ωμέγα, Νι …» δίνει το στίγμα της καλλιτεχνικής αναίδειας που διακρίνει το σχήμα κ κάνει τους πιτσιρικάδες fans να υπογράφουν αιώνια πίστη στη ΖΝ κουλτούρα. Ο μήδε παίρνει τη σκυτάλη κ με το σταθερά αξιόπιστο ραπ του, πετάει ένα κουπλέ γεμάτο βρώμικο κ θρασύ στίχο. Πολύ καλή τεχνική, λίγο το νόημα, «οι αντιπάλοι μου πήραν το κάτω κεφάλι .. κ το ρουφήξανε». Οι 2 χθόνιοι κάνουν την ευχάριστη έκπληξη δείχνοντας ότι μπορούν να δώσουν πολλά περισσότερα από το βαρετό συρτό ραπ στο οποίο αναλώθηκαν στον 1ο τόμο. Κάτα κ Ύπο ή Τσάμπιον κ Υπο-κόμπρα όπως συστήνονται εκ νέου, δίνουν ρεσιτάλ ευρηματικότητας κ αλλαγών στο στυλ, η μια ατάκα διαδέχεται την άλλη κ γενικώς εκεί νόμιζες ότι οι ΖΝ είναι υπόθεση Τσαν κ Μήδε, τα 2 αδέρφια κλέβουν την παράσταση. Γενικώς το κομμάτι πληροί 100% τους όρους της έννοιας «τα σπάει» κ ακόμα κ σήμερα συντηρεί τον ανικανοποίητο πόθο πολλών για επανένωση του crew.
Βαθμός : 10
2. Βρώμικες Πίστες
Άλλο ένα κομμάτι που αγαπήθηκε πολύ την εποχή που βγήκε. Με τη συμμετοχή του Υποχθόνιου, ο Μήδε κράζει με εύσχημο τρόπο την ελληνική showbiz κ όλους αυτούς που ξεπουλιούνται για να ένα βγάλουν δίσκο, να ανέβουν σε μια πίστα, να βγουν στην tv. Τραγική ειρωνεία βέβαια, η ίδια εξέλιξη των πραγμάτων μιας κ οι 2 mcs έκαναν πολλές «εκπτώσεις» στην ιδεολογία (?) τους. Από τα playback live του Μηδενιστή με τον Nino στα Mad Awards μέχρι τις εμφανίσεις του Υποχθόνιου στην Πάνια, ο μέσος hh ακροατής έχει πάρα πολλά να τους προσάψει. Πάντως, το τραγούδι είναι αρκετά καλό, ο στίχος ανεξάρτητα από το πώς ήρθαν τα πράγματα είναι σωστός, με προφανή εξαίρεση το ιστορικά ανεκδιήγητο «τσικιμπαμ τσικιμπαμ-μπαμ» ή όπως αλλιώς γράφεται/ προφέρεται.
Skit : Μήδε κ φίλοι φιλοσοφούν για τη ζωή, το χρήμα κ τις πούτσες στο internet υπό τους ήχους του Τάκη στο βάθος. Άθλιο.
Βαθμός : 6
3. Ασέλγεια
Ακόμα μια συμμετοχή από το χώρο, ο Ταραξίας ραππάρει ενάντια στους εχθρευόμενους mcs που λέρωσαν τη φάση του κ ασελγούν κατά των μικρών ραψωδών. Ο Μήδε πιο βρωμόστομος από ποτέ καλεί τους εχθρούς του να προσέχουν, πετάει ανάμεσα κ κάτι άσχετα «Γάμα τους μπάτσους, γάμα» κ το κομμάτι τελειώνει. Ένα battle κομμάτι χωρίς συγκεκριμένη στόχευση.
Βαθμός : 4
4. Μέσα στην Πόλη Ι
Το πρώτο τραγούδι χωρίς συμμετοχή κ κρατάει μόνο 2μιση λεπτά. Τουλάχιστον ο Μηδε αποδεικνύει ότι ξέρει να γράφει αξιοπρεπή στίχο, κοινωνικά ευαίσθητο κ όχι μόνο καφρίλες κ απειλές. Έτσι αναφέρεται στις παραστάσεις του από την ζωή του στην πόλη, τέχνασμα δοκιμασμένο για να χτίσει το underground προφίλ του.
Βαθμός : 5
5. Προκαλώντας τους mcs
Ένα track στα χνάρια του «Άσ’το να γνωστοποιηθεί», με ποικιλία στο στίχο κ στο στυλ, με τον Μήδε να προκαλεί τους αντίπαλους mcs σε κόντρα. Τύμβω, Ύπο, Κάτα ολοκληρώνουν ένα σχετικά άνευρο κομμάτι που έχει απλώς την ευτυχία να συγκεντρώνει τα 4/5 των μελών του σχήματος. Έχουν προκαλέσει κ πολύ περισσότερο κατά καιρούς.
Βαθμός : 5
6. Μεγάλος Ήρωας ΙΙ
Να ένα καλό τραγούδι όπου ο Π.Μ. κάνει πολύ καλά αυτό που ξέρει να κάνει. Ξεκινάει με ένα απλό «γαμώ το clown bap”, μιλάει με έπαρση για την πάρτη του, κράζει βρίζει όσους δε γουστάρει, εξυμνεί το χασίς κ φυσικά δεν ξεχνάει να αναφέρει τα άλλα 4 μέλη των ΖΝ. Συνταγή κλασσική κ επιτυχημένη, με ωραίο ρυθμό στο ραπ, τον Τάκη στο «Μηδενιστή» όπως στον πρώτο Μεγάλο Ήρωα, με επίκληση στον Ηχοκράτορα κ την all time classic Ζήτα-Νι ιαχή να κλείνει ένα πολύ καλά στημένο κομμάτι. Καλύτερο από τον πρώτο μεγάλο ήρωα? Όχι.
Βαθμός : 8
7. Χάλια χάλια
Ο ορκισμένος ΖΝ φαν κάθε βράδυ πριν πέσει να κοιμηθεί κάνει την προσευχή του κ ευχαριστεί το Θεό που τον αξίωσε να φτάσει αυτό το κομμάτι στα αυτιά του. Ο καλλιτέχνης, κυνικός κ χωρίς καμιά απολύτως ηθική αναστολή, εκφράζει με αναλυτικότατο τρόπο τη λατρεία του για το χόρτο κ δίνει το 1ο ολοκληρωμένο μουσικό σεμινάριο για τη σωστή χρήση του χασίς για επίδοξους καταναλωτές. Το τραγούδι αποθεώνει το μαύρο κ τις ιδιότητές του κ αποθεώνεται από το κοινό του. Όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν λίγοι αυτοί που βολιδοσκόπησαν τον δημιουργό με τις γνωστές κατηγορίες περί προώθησης των ναρκωτικών κ της ναρκοκουλτούρας, αλλά κ την εσκεμμένη απόκρυψη των αρνητικών παρενεργειών τους. Η αλήθεια είναι ότι ο Μήδε έκανε το βήμα παραπάνω από τις ατάκες τύπου «δεν είσαι mc, άμα δεν πίνεις χόρτο» που είχαν κάνει γνωστούς τους ΖΝ στις πρώτες τους δουλειές. Το «χάλια χάλια» βάζει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά σε επίπεδο εμμονής στο περιεχόμενο της όλης λογικής της μαστούρας κ κατά τη γνώμη μου το κάνει τόσο ξεκάθαρα κ απενεχοποιημένα που μπορεί άνετα να σταθεί σε περίοπτη θέση δίπλα στα απαγορευμένα ρεμπέτικα προηγούμενων δεκαετιών. Όσοι βιαστούν να κατηγορήσουν τον καλλιτέχνη ότι ευθύνεται για τη διάδοση των ναρκωτικών στην κοινωνία καλά θα κάνει να αναρωτηθεί πρώτον τι είδους καλλιτέχνες θέλει (ειλικρινείς ή υποκριτές), κ δεύτερον αν είναι κάπως πιο ορθό να μην ψάχνει κανείς την εύκολη λύση στο να στοχοποιεί κάποιον έξω από το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά να αναζητεί με πιο σοβαρά κριτήρια τα αίτια του προβλήματος. Εύκολο είναι να απαγορέψουμε ένα τραγούδι, εύκολο είναι να φιμώσουμε οποιονδήποτε. Το θέμα είναι ότι ο νεολαίος έχει λόγους να την ψάξει στη μαστούρα κ καλό θα είναι η κοινωνία να ασχοληθεί με αυτή την πτυχή του ζητήματος. Προφανώς ο Μήδε δεν κάθεται ούτε να απολογηθεί, ούτε να κάνει ανάλυση των προθέσεων του, ωστόσο δεν αγνοώ να παραθέσει κάποιες αλήθειες ταμπού για το κοινωνικό σύνολο.
Όσο για το κομμάτι καλλιτεχνικά, είναι απλά άρτιο. Η αλα Dr Greenthumb εισαγωγή δίνει το στίγμα του μη συμβατικού τραγουδιού για να ακολουθήσει η πραγματικά απολαυστική περιγραφή σε καινούριους 100% πρωτότυπους στίχους, σε ενδιαφέροντες καινοτόμους συνδυασμούς κ ένα ρεφραίν ειλικρινέστατο κ χαβαλεδιάρικο ταυτόχρονα.
Το skit στο τέλος? Χάλια χάλια: Η κλασσική μικροαστική αντίληψη του τυπικού Μεσόγειου μπαφαδόρου για την ονειρική ζωή στο Άμστερνταμ όπου αλάνια κ μπάτσοι την πίνουν στους δρόμους. Αλλά έχουν ακουστεί κ χειρότερα.
Βαθμός : 10
8. Κριτές της κολάσεως
Το εισαγωγικό ρεφραίν σου δίνει την υποψία ότι πρόκειται για diss στον bdf ο οποίος θα πρέπει να καεί στην κόλαση ή έστω να τον καταπιεί ο βάλτος. Όμως το χώσιμο για άλλη μια φορά δεν είναι κρυστάλλινα στοχευμένο με αποτέλεσμα να χάνει μεγάλο μέρος από την ισχύ του. Μήδε κ Τσαν τα ψέλνουν, τα χώνουν, καταριούνται σε ένα κομμάτι που δε σε υποβάλλει, ούτε ενδιαφέρει κάποιον μη πορωμένο ΖΝ ακροατή.
Βαθμός : 5
9. Εντάξει
Οργασμός επίθεσης κατά της αστυνομίας σε ένα οργισμένο κομμάτι από ένα δηλωμένο αλήτη που καλεί τα αδέρφια του να ξυπνήσουν. Αξίζουν θάνατο λοιπόν οι μπάτσοι κ όχι απλά τρέξιμο, είναι μουνόπανα, κάτω το κράτος (πάνω ο μπάφος) κ άλλες πολλές γεμάτες θυμό κ χολή ατάκες ενάντια στη δημοκρατία που θέλει να επιβάλλει η καθεστηκυία τάξη. Όλα αυτά ανάμεσα σε ένα μάλλον θορυβώδες ρεφραίν με ηλεκτρικές κιθάρες που σπάνε τύμπανα κ ηπιότερες μουσικές προτιμήσεις. Καθαρόαιμο πολιτικό track με έντονο το μηδενιστικό στοιχείο, ελπιδοφόρα προσπάθεια με τα όρια της κ το δεδομένο ότι άλλοι το έχουν κάνει πολύ καλύτερα κατά καιρούς.
Βαθμός : 7
10. Αθήνα 3:14
Μετά το φασαριόζικο «Εντάξει», το «Αθήνα 3:14» κατεβάζει πλήρως ρυθμούς κ ντεσιμπέλ με την L*Nada να μας μιλάει για .. το μηδέν, .. την αγάπη .. Κάτι λέει, βασικά, δεν ξέρω αν θυμάται κανείς. Να το ακούσουμε άλλη μια φορά? _Μπα ..
Βαθμός : 1
11. Μέσα στην πόλη ΙΙ
Το «Μέσα στην πόλη Ι» συνεχίζεται σε αυτό το σημείο του δίσκου προκαλώντας απορίες για το λόγο που ο δημιουργός επέλεξε να σπάσει τους πιο συγκροτημένους στίχους του σε 2 tracks. Ασφαλώς κ το 2ο μέρος είναι πολύ πιο αδύναμο. Μάλλον άστοχη έμπνευση, μας στέρησε μια ολοκληρωμένη διαφορετική δουλειά.
Βαθμός : 2
12. Πίνω και φτύνω
Ωραίο μουσικό θέμα με δυνατό ρεφραίν σε ρυθμό που σου μένει κ σε κάνει να τον σιγοτραγουδάς σε άσχετες φάσεις. Συμμετοχή Εισβολέα σε μια φάση που έχει ήδη αρχίσει να χάνει την οξύτητα κ την πολιτική αιχμηρότητα του στίχου του, αλλά ακόμα σε καλό επίπεδο. Ενδιαφέροντα τα κόλπα στις δεύτερες φωνές, κάπως αμφιλεγόμενα τα περί ρόλεξ χρημάτων ακριβών κουστουμιών κλπ. Ελπίζω να εννοούσε ότι τα φορούσαν άλλοι κ όχι ο ίδιος. Όσο για το κουπλέ του Μήδε, είναι το στερεότυπο παράδειγμα στίχων που ξεχειλίζουν τεστοστερόνη κ αντρίλα κ γράφονται για να προκαλέσουν υγρασία στους κόλπους οριακά παρθένων θυγατέρων που εντυπωσιάζονται με την επίδειξη πυγμής κ brutal φωνητικών από το χειρότερο καριόλη της πόλης. Σεναριακή σχέση με το κουπλέ του Είσβο, μην ψάξετε ..
Βαθμός : 6
13. Αλαντίν
Το beatάκι μπαίνει εύθυμο κ ο Κάτα μας αφηγείται πως με τους άλλους ΖΝ την πέφτουνε σε μανεκέν, ζει σε λυχνάρι, κάνει τα πάντα να σε βγάλει μπάμ μπαπ (?!), έχει ανέσεις που θα ζήλευαν οι άλλοι mcs κ βάζει υποψηφιότητα για τον πιο μαλακισμένο στίχο που έχει ακουστεί σε ελληνικό hh δίσκο. Το πρώτο παράξενο είναι ότι το track φιλοξενείται στο δίσκο του Μήδε, χωρίς την παραμικρή συμμετοχή του. Το δεύτερο παράξενο είναι ότι το κομμάτι ακούγεται ενοχικά ευχάριστα, κυρίως χάρη στις ικανοποιητικές rap ικανότητες του Τσάμπιον.
Το skit – απόσπασμα από συνέντευξη προφανώς θα μπορούσε να λείπει, ωστόσο μπορούμε να κρατήσουμε το διαχρονικό επιχείρημα περί ακροατών των Cypress Hill που κράζουν του ΖΝ για τη θεματολογία τους.
Βαθμός : 3
14. Μήδε και Χάρμα
Κ να που κ ο 5ος ΖΝ κάνει την εμφάνισή του στο δίσκο. Ο Χαρμάνης κ αυτός βελτιωμένος συγκριτικά με τον 1ο τόμο, χωρίς να έχει τροποποιήσει το στυλ του, τους στίχους του κ τη θεματολογία του. Λίγο storyline για το τύπο στο Περιστέρι κ το cd που μένει στο ράφι, λίγες δηλώσεις ότι έχει γαμήσει παιδάκια (κ ενήλικες mcs), λίγο μπινελίκι, λίγο εκτός μέτρου, typical Χαρμάνης. Ο Μήδε νικάει στη σύγκριση, εμφανίζεται χωρίς να δυσκολεύεται ως ο αυθεντικός σκληρός της παρέας, κ ανάμεσα στα περί μπάφου πετάει κ 2-3 ουσιαστικά πράγματα για τις συμβουλές που κυκλοφορούν στην πιάτσα εναντίον του.
Βαθμός : 3
15. Ζίτα Νίτα
Track απόλαυση, κλείνει το δίσκο με τρόπο εντυπωσιακό καθώς Μήδε κ Τάκη Τσαν σε πραγματικά μεγάλα κέφια επιχειρούν ένα πρόχειρο απολογισμό για το ΖΝ κεφάλαιο. Ο Μήδε αναλώνεται σε μια προσπάθεια αυτοκριτικής μέσα από όσα ακούγονται για τον ίδιο κ την κλίκα του κ στο τέλος τα αποδέχεται χρησιμοποιώντάς τα υπέρ του. Ο Τάκης προσφέρει απλόχερα για άλλα μια φορά δείγμα του αναμφισβήτητου ταλέντου του σε ένα καταιγιστικό ρυθμό με τις χαρακτηριστικές εναλλαγές στο στυλ του. Βέβαια, σε μια προσεκτικότερη ακρόαση παρατηρείς πως οι στίχοι δεν έχουν απολύτως κανένα ειρμό κ δεν βρίσκεις 3ο στίχο στη σειρά να αναφέρεται στο ίδιο θέμα. Α! Κ ο Τάκης δεν ψηφίζει. Ψηφίζουν οι άλλοι για αυτόν ..
Βαθμός : 8
Συμπερασματικά :
Ο «Μεγάλος Ήρωας» είναι η απόδειξη ότι ακόμα ένα μέλος των Ζωντανών Νεκρών μπορεί να σταθεί κ εκτός group. Ο Μηδενιστής έχοντας βέβαια τις πλάτες της υπόλοιπης Ηχοκρατορίας, βάζει μπροστά το εγχείρημα της σόλο καριέρας. Το αποτέλεσμα θετικό κυρίως όσον αφορά σε συγκεκριμένα κομμάτια του lp. Σίγουρα ο Μήδε μπορούσε κ καλύτερα, σίγουρα έδειξε περισσότερα στοιχεία της προσωπικότητάς του, σίγουρα αυθαδίασε, προκάλεσε κ τράβηξε τα φώτα πάνω του, σίγουρα όμως υπέπεσε σε λανθασμένες επιλογές ή εγκλωβίστηκε σε επαναλαμβανόμενα σχήματα τυφλού battle κ περιττού νταηλικιού.
Δύο στοιχεία που αξίζει να αναφερθούν :
1)ο Μήδε δεν έχει αρχίσει ακόμα πολλά βογκητά κ τα πολλά yo
2) το οπισθόφυλλο του δίσκου πολύ μπροστά για το ελληνικό hh κοινό
Συνολική Βαθμολογία : 5,7
Live Video
* Το παρόν κείμενο συντάχθηκε από τον miloup *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου